Openbaring

Openbaring

-EPIPHANY: A moment of sudden and great revelation or realization-
Vrij vertaald: een moment waarop je plots iets door hebt. Dit kan zowel positief als negatief zijn. 

Soundtrack bij deze post: De openbaring: Solsbury Hill-Peter Gabriel --- Lachen is gezond: Smile- Lilly Allen

Douchemoment

Het is Dinsdag 9 April 2019, 23u23.
Net onder de dekens, mijn haar nog nat van de douche die ik een kwartier eerder heb genomen, laptop op de schoot en ik zit naarstig mijn hersenspinsels neer te pennen.
Ik ruik het parfum van de shampoo nog die ik gebruikte. Het was de soort met linde deze keer. Een aanrader.

Een douche is voor mij vaak een moment waarop mijn gedachtengang alle kanten op gaat (niet dat ik die ooit écht onder controle heb -maar bon).
Gaande van de gebeurtenissen eerder op de dag tot echte openbaringen. Zoals vanavond. Waarop mijn brein met piepende banden tot stilstand kwam bij het besef dat ik dit al veel eerder door had moeten hebben.

Iedereen heeft zijn favoriete comedian

Voor ik mezelf voorbijraas en jullie in de verte fronsend achterlaat, stap gerust op de trein van mijn gedachtengang. De gedachtentrein zo u wil.

Laat me het je even uitleggen. Terwijl ik naarstig mijn haar aan het inzepen was, en het schuim mijn oren vulde zodat de wereld even gedempt werd, waren mijn gedachten aan het afdwalen naar een geplande gebeurtenis ergens in mei. Samen met Michiel, een goede vriend en topkerel,  ga ik kijken naar de try-out van de nieuwe live-show van Alex Agnew. Hoe zwart zijn humor soms ook kan zijn. Ik ben fan.

Maar goed, iedereen heeft zo zijn favoriete comedian, vaak is dat omdat diegene grappen maakt over situaties die voor jou heel herkenbaar zijn. En hier komt de kat op de koord...

Hoe harder je lacht...

Realisatie van het moment: hoe beter je jezelf kan identificeren met de gebeurtenis of gedachte, hoe harder je zal lachen! Gaande van de gereserveerde grijns subtiel verborgen achter de gebalde hand tot het ronduit buiten adem raken en daarbij ongecontroleerde geluiden uit gaat stoten. (Ik knor en piep tijdens zo'n lachbui wel eens buiten mijn wil om)

Hoe harder je gaat lachen hoe meer mensen door zullen hebben dat je jezelf ooit in die situatie hebt bevonden. En dat zal ongetwijfeld niet jouw beste moment of de meest elegante situatie geweest zijn.

Queeste 

Dit bijvoorbeeld. IEDEREEN heeft dit op een bepaald punt in zijn leven al meegemaakt: wanneer je (superdringend) naar het toilet moet -

gaande van de walmende "DIXI 2000" op een festival of het met delicate zeepjes versierde kleinste kamertje van je schoonouders met blauw toiletwater in de spoelbak (ja, ik snap het ook niet, maar sommige mensen houden daar blijkbaar van), 

- en het moment dat je na het bevrijdende moment naar het toiletpapier graait maar tot het besef komt dat jou enkel nog het kartonnen rolletje rest. Je begint panisch in het rond te kijken -en ondertussen als een ketter je toiletgaande voorganger verwensend- op zoek naar een nieuwe rol. Of één blaadje (want je begint met onderhandelen met -onze -lieve -heer)
Groot is de ontreddering wanneer je ten slotte doorkrijgt dat er geen nieuwe rol meer in het kleine kamertje samen met jou is gelokaliseerd.

EN DAN mesdames et messieurs, wordt je plots een creatief meesterbrein. Gelijkaardig aan dat van James Bond of eender welke andere geheim agent in 'the secret service'. Want je moet namelijk DRINGEND met een oplossing komen: want zomaar je broek optrekken IS OUT OF THE QUESTION. Dus de queeste begint hier.

Optie 1: 

Met een beetje geluk (en een milde tot zware socialmediaverslaving) had je je GSM bij je. Goed, bel naar de persoon die je kan vertrouwen die het dichtst bij je in de buurt is en je kan komen bevoorraden met een nieuwe lading toiletpapier. Zoals soldaten dat voor elkaar doen.
Hopelijk koestert de persoon die je om hulp vraagt geen wrok of moest hij je niet "voor iets terug pakken" en blijft het ook tussen jullie. Je kan alleen maar hopen dat de ander het befaamde toiletverhaal er bij het volgende personeels- of familiefeest er niet zal uitgooien als een wistje-datje. Nog een reden om altijd vriendelijk te zijn tegen je medemens. Je weet maar nooit.

Optie 2: 

Had je toevallig je handtas bij je, dan kan je graven naar een pakje mouchoirs in die vergeetput. Met een beetje geluk vind je meer dan alleen het lege plastic zakje.
(die je eigenlijk had moeten weggooien toen je het laatste velletje gebruikte in de tijd waarbij je nog licht omsprong met de zakdoekjes omdat je er toch genoeg had)

Optie 3: 

Wanneer je het vertikt er een derde partij bij te halen. en je een man bent en dus geen handtas meezeult rest er je nog optie 3.

Het kartonnen rolletje hangt te lonken in de lege houder, je weegt je opties af, hoe veel zou dat ding kunnen absorberen? Zou ik het dan best verscheuren of gewoon platdrukken? Hoe kan ik hier het meeste rendement uit halen? QUESTIONS QUESTIONS and so little time, én je moet dit zo snel mogelijk zien op te lossen want je collega's of gezelschap beginnen je te verdenken van een "grote boodschap". En dat zou schering en inslag zijn; WANT JIJ MAAKT STOELGANG?! Och God Och Here wat vies. En dan lijkt het alsof hun voedsel nooit dezelfde weg aflegt als dat van jou, maar plots verdampt uit hun lichaam eens de slokdarm voorbij.

*De schrijfster ligt ondertussen in een deuk van het lachen*

Nota aan jou en mezelf

Was je bij het lezen van bovenstaand kortverhaal, dat enkel en alleen gebaseerd is op verzinsels  (écht waar) aan het lachen, dan betrap ik je er op dat je je ooit in éénzelfde situatie hebt bevonden.

Dus let op met het proesten en gieren dames en heren, want niet alleen jij hebt deze blog gelezen, ook een aantal van uw medemensen deden dit, waardoor ook zij delen in deze kennis.
Maar vergeet vooral niet dat lachen gezond is en jezelf te serieus nemen slecht voor de gezondheid is.

Nota aan mezelf: Ik moet echt meer gaan opletten en die proestbuien onder controle zien te krijgen.

-Fleur-