Campingtrip August 2018

Campingtrip

Kamperen is geweldig! Met vrienden reizen door Frankrijk. Je "boel in de auto proppen",‘S ochtends vertrekken en niet weten waar je ‘S avonds zal aankomen. Zoals we zeggen, we doen het à l'aise.

Lees: eigenlijk weten we niet wat onze bestemming is, dus we zien wel wat we onderweg tegenkomen. AKA: ouders die de koude rillingen krijgen en gerol met de ogen omdat er niks gepland is. Ouders hebben graag zekerheid. Weten graag waar ze heen gaan, dat ze een bed hebben om in te slapen. Wij niet, we hebben onze tent en slaapzakken, dus BRING IT ON!

Inpakken maar!

De avond voor vertrek neemt de spanning toe. Om 21u30 leg ik de laatste hand aan de tas die de komende dagen mijn kleerkast is. Ondergoed? Check! Bovenkledij? Check! WACHT! even the weather Channel checken... shit 22 graden, we proppen er nog een wintertrui en fleece-deken bij. Hoezee! We gaan verder: Broeken? Check! HOLD IT! Korte of lange broek? Harde keuzes worden gemaakt... We nemen er gewoon van Elk ééntje mee.
Oef, daar zijn we van af! Volgende thema: de douchebenodigdheden.
Dus: Shampoo, zeep, nah, shampoo is voldoende, dat "wast" ook. Washandjes, handdoeken; Vier graag, want uit ervaring weet ik dat je afdrogen met wakke handdoeken geen pretje is. Deze worden ook vakkundig in de tas gepropt. Check!
NEXT: Make-up-yeah- I'm a girl like that. MAAR énkel de basics: mascara, concealer en eyeliner.  Bam, Done. 
And of course ook de make-up remover, als je niet als de bruid van van Frankenstein of een kwaaie panda uit je tent wil komen uiteraard.

Alle DIABETES-SHIZZLE zat vanzelfsprekend al een week op voorhand klaar!! Ik zou nog liever drie dagen dezelfde onderbroek moeten dragen dan ook maar iéts van mijn levensnoodzakelijke diabetes-materiaal tekort te hebben! Dus: Drie buisjes insuline, Drie katethers, twee reservoirs, drie sensoren, een extra doosje strips en twee rolletjes druivensuiker. Let wel, we zouden voor vier dagen kamperen, maar je weet maar nooit!

Alle mensen zijn gelijk.

Je realiseert je welke luxe het is om midden in de nacht op te staan en naar een toilet te kunnen gaan mét WC -bril en niet in het pikke-donker naar een 'dodgy' sanitair blok te lopen waar het licht na enkele minuten weer uitvalt en je op de tast maar je behoefte moet doen.

Heb je geluk, dan schrik je je ook nog eens een ongeluk als je één van de andere half-wakkere campingbewoners je tegen het lijf loopt.

Grappig hoe geweldig verschrikkelijk mensen er uit zien na het slapen! De haren alsof deze nog nooit een borstel hebben gekend, de kreuken en vouwen in het gezicht gegroefd van het laken of slaapzak waar men zich heeft in genesteld de afgelopen nacht, de wallen en opgeblazen ogen die verschillende keren die nacht zijn opengegaan omdat de eigenaar ervan een vreemd geluid heeft geïdentificeerd en dus uit zijn rusttoestand is moeten ontwaken.

Doucheritueel.

Wanneer ik, na een nacht oppervlakkig geslapen te hebben, me uit de wakke slaapzak heb gehesen volgt de douche. Ik kijk uit naar de verfrissing van water en zeep. 

Het materiaal wordt zorgvuldig verzameld: want god behoedde me dat ik per ongeluk geen handdoek of ondergoed mee heb. 

Sta ik even letterlijk en figuurlijk met de billen bloot.

Goed, met volle moed vertrek ik richting het sanitair blok terwijl mijn tentgenote nog ligt te soezen. 

Aan de douches aangekomen is het hopen dat er nog een douchehokje vrij is! Ik ga meestal na het spitsuur, want ik wordt gewoonlijk pas om 8u30-9u wakker.

Ik trek het deurtje open; hoera! er zijn voldoende haakjes aanwezig om de verse- en gebruikte kledij aan op te hangen! Haakjes worden ondergewaardeerd tot je panisch je kledij probeert droog te houden in een douchehokje waar het water van de kraan tot aan je deurtje spettert! 

Iedereen weet dat je plots een meester in kungfu wordt als je merkt dat je verse kledij plots van het haakje valt en je ze met de top van je grote teen maar net boven de natte vloer kan tegenhouden! 

Vreselijk! 

Maar na de breinbreker; hoe- kleed- ik- me- droog- aan- met- natte- voeten- stap ik vol zelfvertrouwen en met een fris gevoel naar de spiegel om mijn make up aan te brengen.

Oh. God. de restanten van de mascara (want die krijg je NOOIT helemaal weg-Toch?!) hangen halverwege mijn gezicht. Great. Ik ga snel na hoeveel mensen ik met volle overtuiging al een hypervriendelijke 'Bonjour' heb gewenst... Och ja, ik zie hen toch nooit meer terug. Maakt niet uit.

Ik kijk al uit naar het ontbijt in de plaatselijke bar!

Mijn rechterhand is Google-maps.

Je ontdekt hoe onsmisbaar Google maps is wanneer je je in een onbekende omgeving bevindt. En aangezien je er ook campings en supermarkten op kan terugvinden is dit de rechterhand van de urban-kampeerder. Geen gedoe met gasvuurtjes, maar de lokale ‘cuisine’. (Mc Donalds is ook lokaal aangezien we er één passeerden). En het genot om de plaatselijke specialiteiten te ontdekken.
Want reizen doe ik ten slotte om nieuwe gebieden te ontdekken én om goed te eten!

Bon appétit!